ΗΣΥΧΙΑ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ

Ξοπίσω του και εμείς ένα σμάρι ξυπόλυτοι πιτσιρικάδες, με τη Φρόσω τη μυξιάρα να μας ακολουθεί κατά πόδι, ρουφώντας ασταμάτητα τη μύτη της. Όσα μαντίλια κι αν της έδινε η μάνα της, άχρηστα πηγαίνανε. Τα έκανε κουκλόπανα. Πιότερο νοιαζόταν για τις κούκλες της παρά για τη μύτη της…